Sierpniowe dożynki to okazja do spotkań z mieszkańcami województwa wielkopolskiego, wyruszyliśmy więc „w teren” by poinformować Wielkopolan o naszym istnieniu, o tym jakie zadania i cele realizuje Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej, a także zaprosić ich do współpracy. Odwiedziliśmy: Gniezno, Kobylnicę, Łopuchowo i Chludowo. Imprezy dożynkowe zrobiły na nas bardzo dobre wrażenie. Na wszystkich można było podziwiać ciekawe występy zespołów ludowych i wspaniałe wieńce dożynkowe. Byliśmy zbudowani patriotycznym rysem imprez – rozpoczynały się Hymnem Narodowym, w czasie którego uczestnicy zachowywali postawę pełną szacunku. Widać było również, że mieszkańcy gmin są ze sobą zżyci dobrze się razem bawią. W rozmowach z nami widać było zainteresowanie pozycją Polski na arenie międzynarodowej, z także bieżącymi sprawami polityki zagranicznej.
Jeszcze do 29 sierpnia można zgłosić swoją kandydaturę do kolejnej edycji Programu stypendialnego „Statek Młodzieży Świata” organizowanego przez Rząd Japonii.
Szczegóły pod adresem: swy.international
Jest to program międzynarodowej wymiany młodzieży organizowany od 1988 roku. W zorganizowanym rejsie uczestniczyć będzie młodzież z różnych stron świata. Polska młodzież miała okazję uczestniczyć w nim dotąd dwukrotnie.
Kolejna edycja programu odbędzie się w dniach od 16 stycznia do 2 marca 2018 roku (w dniach 16 – 27 stycznia zostaną przeprowadzone szkolenia, zaś rejs rozpocznie się 28 stycznia). Uczestnikami rejsu będzie 122 młodych Japończyków i 120 osób z 10 zaproszonych państw (po 12 osób z każdego państwa). Podczas rejsu młodzież uczestniczy w wykładach oraz dyskusjach, bierze udział w imprezach kulturalnych, sportowych, seminariach itp. Zaplanowane są także krótkie wizyty w Indiach i na Sri Lance, gdzie przygotowany zostanie program lokalny, pozwalający uczestnikom rejsu zapoznać się z kulturą tych krajów.
Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu prowadzi nabór dokumentów rekrutacyjnych na kandydatów do uczestnictwa w Programie Stypendialnym „Ship for World Youth”.
Wymagania dla kandydatów na uczestników Programu:
– Obywatele polscy urodzeni między 2 kwietnia 1986 r. a 1 kwietnia 1999 r.;
– zobowiązani do aktywnego uczestnictwa w Programie w pełnym wymiarze czasowym
– brak przeciwskazań zdrowotnych (kluczowe w warunkach długiej podróży morskiej)
– biegła znajomość języka angielskiego poświadczona certyfikatem na poziomie B2 (wg klasyfikacji Rady Europy)
– podstawowa wiedza na temat Japonii
Uwaga:
Kandydaci nie mogą być absolwentami poprzednich edycji programów międzynarodowej wymiany młodzieży sponsorowanych przez Urząd Rady Ministrów Japonii.
Wymagania dla kandydatów na Liderów Narodowych w Programie:
– wiek 31-39 lat
– zobowiązanie do aktywnego uczestnictwa w Programie w pełnym wymiarze czasowy
– brak przeciwskazań zdrowotnych (kluczowe w warunkach długiej podróży morskiej)
– biegła znajomość języka angielskiego poświadczona certyfikatem na poziomie Cl
Mile widziani Kandydaci posiadający zdolności przywódcze wobec grupy narodowej, potrafiący moderować zajęcia w grupach wielonarodowych, na które mogą być dzieleni uczestnicy.
Uwaga:
Kandydaci na lidera narodowego reprezentacji Polski powinni mieszkać na terenie Polski przynajmniej od dnia nominacji na Lidera Narodowego do końca edycji Programu
Wymagane dokumenty:
1. List motywacyjny z zaznaczeniem, czy kandydatura dotyczy udziału w Programie w charakterze uczestnika, czy lidera narodowego oraz deklaracją dobrego stanu zdrowia fizycznego i psychicznego;
2. CV z wyszczególnieniem osiągnięć w działalności studenckiej/zawodowej i społecznej;
3. Krótką koncepcję pomysłu na promocję pozytywnego wizerunku Polski za granicą;
4. Kopię świadectwa potwierdzającego bardzo dobrą znajomość języka angielskiego;
5. Fotokopię paszportu ważnego przynajmniej do 1 września 2018 r.;
6. Fotografię 4,5 x 3,5 cm;
7. Wypełniony załączony formularz rekrutacyjny (wraz z drugą fotografią) oraz jego kopię;
8. Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych do celów rekrutacji;
Dokumenty należy składać w biurze RODM do dnia 29 sierpnia br.
Komisja rekrutacyjna pod przewodnictwem Ministra Jana Dziedziczaka, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zarekomenduje Ambasadzie Japonii uczestników Programu.
Wybrani kandydaci zostaną zaproszeni na rozmowę kwalifikacyjną do siedziby Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie. Ostateczną decyzję w sprawie wyboru kandydatów do stypendium podejmie Kancelaria Premiera Japonii.
Serdecznie zachęcamy do udziału w Programie!
Kazimierz Nowak i jego niezwykła podróż w latach 30—tych XX wieku przez Afrykę były tematem spotkania zorganizowanego przez nasz Ośrodek w Cafe Misja 23 sierpnia. Pięć lat przemierzania na rowerze bezkresu Czarnego Lądu, pięć lat samotności i tęsknoty oraz zmagania się z własną słabością, niezwykłe spotkania z mieszkańcami Afryki opowiedziane przez Łukasza Wierzbickiego wywarły na uczestnikach ogromne wrażenie. Spotkanie z Kazimierzem Nowakiem i jego historią potrafi zmienić życie. Tak było w przypadku naszego gościa, który zebrał, opisał i opowiedział nam przygody podróżnika przemierzającego na rowerze Czarny Ląd. Sam również przebył część trasy poznańskiego podróżnika, zabrał na nią zresztą własną żonę i 7-miesięcznego synka.
Odmiana życia przez tę wielką historię czasami przybierała humorystyczny, ale i jakże przekonujący charakter. Nasz gość opowiedział nam mianowicie o człowieku, którego opanowało kiedyś małe lenistwo – nie mógł w sobie znaleźć siły, aby wyjść z domu i kupić chleb. Nagle przypomniawszy sobie o podróży po Afryce rowerem powiedział do samego siebie: „Kazimierz Nowak mógł przejechać 40 tys. kilometrów po Afryce, to ja mogę iść kupić chleb”. Śmiech sali był komentarzem do tej opowieści.
Kazimierz Nowak, którego poznaliśmy z fenomenalnej opowieści Pana Łukasza to człowiek, który pokazywał Afrykę w bardzo nowatorski i autentyczny sposób. W przeciwieństwie do innych, i tak rzadkich dokumentów na temat tego mało wówczas znanego kontynentu, koncentrował się na pokazywaniu zwyczajnego życia zwyczajnych ludzi zamieszkujących dzisiejszą Etiopię, Kenię czy południową Afrykę. Fotografował tubylców w ich zwykłych życiowych sytuacjach, dostrzegając w nich ludzi, a nie jedynie niewolniczą siłę roboczą, jak to często zdarzało się w niemieckich, belgijskich czy francuskich koloniach.
Bardzo przejmujące były cytaty z jego listów do żony – pomimo pięciu lat nieobecności, Kazimierz i Maryś (jak nazywał swoją żonę, Marię) pozostali sobie wierni, tęsknili za sobą, ona była w Poznaniu jego managerką i agentką zanoszącą nadsyłane reportaże do gazet, aby z nich utrzymać rodzinę.
Dzięki tej niezwykłej podróży o Kazimierzu Nowaku i Polsce pisały gazety na całym świecie.
Łukasz Wierzbicki zakończył ponad 1,5 godzinne spotkanie mówiąc o kilku innych niezwykłych śmiałkach, którzy wyruszyli z Polski w okresie międzywojennym poznawać świat. O Halinie i Stanisławie Bujakowskich, którzy na motorze wyruszyli w 1934 r. z Druskiennik do Szanghaju. O Tadeuszu Perkitnym i Leonie Mroczkiewiczu, którzy w 1926 roku wyruszli „na wariata” w podróż samochodem dokoła świata.
Całą historię opowiedzianą tego wieczora przez naszego gościa można chyba potraktować jako wielkie przynaglenie do odwagi. Odwagi zmiany swojego życia, kiedy jest trudno, czasem – kiedy zbyt wygodnie, ale też, wówczas, gdy to, co robimy nie jest naszą prawdziwą pasją. Alors, bon courage! W drogę!
Szczyt NATO w Warszawie był w pewnym sensie rewolucyjny. Zmienił on fundamentalnie koncepcję obrony wschodniej flanki sojuszu. Państwa członkowskie odeszły od uzgodnionej do tej pory zasady szybkiego jej wzmocnienia w razie zagrożenia na rzecz bezpośredniej obecności zwiększonych wojsk na terytorium Polski i państw bałtyckich.
> Co było powodem, dla którego NATO zdecydowało się w Warszawie w lipcu 2016 roku zwiększyć swoją militarną obecność na wschodzie Europy?
> Czy zwiększona obecność wojsk sojuszu jest reakcją na, czy też, jak twierdzą inni, przyczyną, dla której Kreml prowadzi bardziej agresywną politykę wobec Ukrainy czy państw bałtyckich?
> Czy 4 bataliony rozlokowane na wschodzie Europy równoważą przewagę konwencjonalnych sił rosyjskich w regionie?
Odpowiedzi na te i inne pytania podejmie się udzielić nasz gość, redaktor Łazarz Grajczyński, publikujący regularnie analizy na tematy polityki międzynarodowej. Temat bez wątpienia wymaga rzeczowej oceny i dyskusji, nawet jeżeli mamy na niego różne punkty widzenia.
Każdy uczestnik spotkania może otrzymać nieodpłatny egzemplarz publikacji MSZ na temat sojuszu, pt. „Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego”
Wielu z nas słyszało o poznaniaku, który w latach 30-tych przemierzył Afrykę na rowerze.
Kazimierz Nowak dokonał czegoś co i dzisiaj niektórzy uważaliby za szaleństwo. 40 tysięcy kilometrów na rowerze (z oponami dostarczanymi do Afryki przez poznański Stomil!) oraz innymi środkami lokomocji – to ułańska fantazja czy może pragnienie poznania?
Poznański RODM chciałby zaprosić na spotkanie z Panem Łukaszem Wierzbickm, autorem książki o poznańskim podróżniku. Ma on w swoich zbiorach masę zdjęć, tekstów, ale przede wszystkim zajmujących opowieści o nim.
Zapraszamy 23 sierpnia na godzinę 18:00 do Cafe Misja na ul.Gołębiej 1 w Poznaniu!
Światowy Przegląd Folkloru „Integracje” organizowany przez Akademię Wychowania Fizycznego jest okazją do spotkań rozmów i wspólnej zabawy przy muzyce różnych rejonów globu. W tym roku program przygotowany przez zespoły mogli podziwiać mieszkańcy: Lubonia, Swarzędza, Leszna, Nowego Tomyśla i Poznania. Wspaniałe tańce i śpiewy porywały publiczność. Była też możliwość wymiany doświadczeń i miłego, wspólnego spędzenia czasu. Na tak międzynarodowej imprezie nie mogło nas zabraknąć! Dzięki uprzejmości organizatorów, na festiwalowych spotkaniach, mogliśmy prezentować naszą działalność. Nasze stoisko budziło zainteresowanie nie tylko mieszkańców, ale również festiwalowych gości!
9 sierpnia w naszym Ośrodku miał miejsce pokaz filmu dokumentalnego: „Jak zostać prezydentem Stanów Zjednoczonych” w reżyserii Ruth Zylberman.
Wstęp do filmu oraz dyskusję po nim poprowadził pan Krzysztof Nowak, manager, scenarzysta i producent telewizyjny.
Autorka filmu, na podstawie materiałów archiwalnych (często unikalnych), w konwencji dialogu dwóch fikcyjnych osób, analizuje kampanie prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w ostatnich kilkudziesięciu latach. Pokazuje jak zmieniały się oczekiwania społeczeństwa amerykańskiego w stosunku do prezydenta w zależności od sytuacji historycznej, jak dany kandydat a później prezydent starał się te oczekiwania spełnić oraz jak wzrastała rola mediów a zwłaszcza (po 1963 roku) telewizji w kreowaniu wizerunku prezydentów, tuszowaniu lub uzupełnianiu jego niedostatków.
Nie dziwi bardzo ożywiona dyskusja po emisji filmu, biorąc pod uwagę, że dotykała tematu intrygujacego wielu z nas – kulisów kampanii wyborczych. Zauważyliśmy m. in. że niedawny wybór Donalda Trumpa na kolejnego prezydenta Stanów Zjednoczonych przeczył tendencjom społecznym sugerowanym w filmie, np. brakowi coraz bardziej demonstrowanej przez kandydatów empatii dla wyborców. Zastanawialiśmy się dlaczego tak się stało i jedna z konkluzji mówiła o tym, że istotny jest również kontrkandydat. Innymi słowy, często wybieramy „przeciw” komuś, a nie zawsze „za” kimś.
Pomimo tego odstępstwa, wspomniane już emocje, często demonstrowane przez kandydatów na wyrost, są jedną z najistotniejszych zmian w kształcie i zawartości kampanii wyborczych w Stanach Zjednoczonych. I ciekawa obserwacja, fenomen ten zapoczątkował uchodzący za twardego polityka Ronald Reagan. Natomiast niekwestionowanym mistrzem publicznego okazywania empatii był, wg twórców filmu, Bill Clinton. Szczególnie zwróciła naszą uwagę jego debata z kontrkandydatem w 1992 roku – z wydającym się wówczas nie do pokonania Georgem Bushem seniorem. Nieco arogancka odpowiedź Busha na pytanie jednej z uczestniczek jednej z telewizyjnych debat została momentalnie skontrowana przez pełną demonstracyjnego współczucia odpowiedź Clintona. Ten typ zachowania i cały wizerunek korespondował w 1992 roku znacznie lepiej z oczekiwaniami Amerykanów, którzy po zakończeniu Zimnej Wojny pragnęli, aby prezydent w większym stopniu zajął się sprawami lokalnymi okazując swoim współobywatelom uwagę i zrozumienie. Zwycięzca całej kampanii w owym czasie mógł być więc tylko jeden – Clinton.
Owo oczekiwanie empatii – nawet jeżeli jest to tylko zewnętrzna demonstracja – wspomniane zostało w filmie przez Baracka Obamę. Powiedział on w trakcie słynnego przemówienia w 2008 roku, że mówimy często o deficycie budżetowym, a powinniśmy zacząć walczyć z deficytem empatii. I, czy chcemy czy nie, czy nam się to podoba i uważamy to za autentyczne, czy też jest to wyłącznie maska – polityk w czasie kampanii wyborczej musi dzisiaj przytulać, ronić łzy i mówić, że dotyka go niesprawiedliwość dzisiejszego świata.
Innym, ciekawym wątkiem w dyskusji było porównanie kampanii prezydenckich w USA i w Polsce oraz zmiany wizerunku już w trakcie pełnienia prezydentury. Przykładem była ewolucja Donalda Trumpa w ciągu pierwszych miesięcy prezydentury (z jego istotnym przemówieniem w Warszawie w lipcu 2017 r.), ale też potencjalna zmiana w postrzeganiu polskiego prezydenta, który zaskoczył niektóre osoby decyzjami podjętymi przez siebie, również w lipcu br.. Niektóre głosy z sali zaznaczyły, że znaczące zmiany w wizerunku mogą być ryzykowne, ale często mogą one przynieść zyski w postrzeganiu polityka i rozszerzyć grupę osób go popierających.
Film wniósł wiele do zrozumienia zasad i kulis prowadzenia kampanii wyborczych oraz wpływu mediów na kształtowanie wizerunku polityków. Okazał się być bardziej uniwersalny i nieograniczający się wyłącznie do gruntu amerykańskiego. Wszystko to pomaga to nabrać większego dystansu do tematu i wyrobić sobie własne zdanie – a tego nigdy za wiele.
W środę 9 sierpnia o godzinie 19:00 Krzysztof Nowak poprowadzi dla nas spotkanie z prezentacją filmu „Jak zostać prezydentem USA?” (2012, 52 min.)
Autorka dokumentu Ruth Zylberman szuka w filmie odpowiedzi na pytanie, jak zostać prezydentem Stanów Zjednoczonych.
Film w reżyserii Ruth Zylberman ma strukturę dialogu pomiędzy fikcyjnymi postaciami. Jedną z nich jest kobieta, która zamierza kandydować na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Drugą jest jej doradca polityczny, którego postać została stworzona na podobieństwo znanych osobistości pełniących tę funkcję, np. Jamesa Carville’a i Georgesa Stephanopoulosa, pracujących dla Billa Clintona czy Rahma Emanuela, konsultanta Baracka Obamy. Na podstawie materiałów archiwalnych, zdjęć, filmów z kampanii i przemów, wspólnie z kandydatką dokonują analizy, kim byli prezydenci Stanów Zjednoczonych i jakie cechy umożliwiły im zdobycie władzy nad takim mocarstwem.
Krzysztof Nowak wykorzysta projekcję filmu do dyskusji na temat energii, jakiej potrzebuje kandydat na to stanowisko do realizacji „Amerykańskiego snu”. Ale będzie to również rozmowa o tym, jak władzę się utrzymuje, a nie jedynie zdobywa. To ciekawy temat również z naszej polskiej perspektywy, biorąc pod uwagę wydarzenia z ostatnich tygodni.
