Miesiąc: Wrzesień 2017

Głęboka znajomość sceny politycznej wraz z odsłonieniem kilku tajników dotyczących wyborów parlamentarnych – to wszystko było nam dane poznać w ciagu blisko dwugodinnego spotkania.

Wybory w Niemczech były, jak chcieli niektórzy, najważniejszym wydarzeniem politycznym w bieżącym roku. Wyniki tych wyborów będą miały wpływ nie tylko na politykę niemiecką, ale i na Europę oraz na nasz kraj. Słabsze niż spodziewane zwycięstwo CDU bardziej przyczyni się w polityce europejskiej do utrzymania status quo aniżeli do jakichś dalej idących zmian w integracji europejskiej, tworzenia budżetu strefy euro czy Europy wielu prędkości.

Czego konkretnie dowiedzieliśmy się dzięki spotkaniu z doktorem Kubiakiem? (warto zaznaczyć, że było to krótko przed ogłoszeniem wyników)

o   W parlamencie zasiądzie 6 partii (wobec 4 po wyborach w 2013 r.)

o   Istnieje de facto jedynie 5 możliwych scenariuszy koalicji, z tą wskazaną przez naszego prelegenta jako najbardziej prawdopodobną – jamajską (CDU/CSU + FDP + Zieloni)

o   3 partie: Die Linke, Bündnis 90/Die Grünen oraz AfD – które praktykują dualizm liderów. Oznacza to, że, przewodzą im równolegle 2 osoby.

o   AfD oraz Die Linke mają ograniczone zdolności koalicyjne i praktycznie wszyscy pozostali gracze zadeklarowali brak możliwości nawiązania z nimi koalicji.

o   Najpewniej nie będzie kolejnej, trzeciej koalicji między CDU/CSU oraz SPD. Byłoby to zgubne dla SPD biorąc pod uwagę iż po pierwszej koalicji, z 2009 r otrzymała ona marne 23%, a aktualnie, po kolejnych 4 latach kohabitacji z CDU jej wynik spadł w sondażach (i wyborach) do 21%. Kolejne 4 lata współrządzenia mogłyby więc przynieść spadek nawet na 3 miejsce w rankingu partii w wyborach za 4 lata. Teorię tę potwierdziła deklaracja Martina Schulza już po ogłoszeniu wyników.

o   Koalicja jamajska, pomimo więcej niż życzliwego stanowiska FDP wobec Rosji, powinna być raczej korzystna dla Polski. Zieloni wielokrotnie podkreślali na przykład swój sceptycyzm wobec rurociągu Nordstream II, z kolei FDP stwierdziła jednoznacznie, że forsowany przez Macrona budżet strefy euro nigdy nie uzyska ich poparcia.

Znaczące wydarzenie, profesjonalny komentarz naszego prelegenta, wyniki oglądane na żywo i dużo pytań ze strony uczestników – jednym słowem, kolejny udany wieczór wyborczy. Zapraszamy na kolejny, ostatni już w tym roku – w sobotę 21 X – tym razem wybory w Czechach.

W poniedziałek 11 września Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Poznaniu miał okazję gościć Ambasadora RP w Brazylii, Pana Andrzeja Braitera oraz Konsul RP w Brazylii Panią Katarzynę Braiter.
Celem wizyty było przedstawienie jednego z priorytetów polskiej polityki zagranicznej, a mianowicie międzynarodowej współpracy samorządów. Brazylia i budowa relacji z tamtejszymi władzami, samorządem, biznesem oraz placówkami edukacyjnymi były ilustracją tego jak współpraca ta może wyglądać.
Na początku wizyty Ambasador Andrzej Braiter spotkał się z Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego, Panem Markiem Woźniakiem. Tematem była prezentacja współpracy Wielkopolski z regionami partnerskim w Brazylii: Sao Paolo i Paraną. Pan Ambasador zadeklarował wsparcie w rozwoju tejże współpracy.

Celem kolejnego spotkania było przedstawienie przez Pana Ambasadora szerszej publiczności obrazu relacji między Polską i Brazylią, współpracy gospodarczej, bardzo bogatego wachlarza działań podejmowanych przez polską placówkę dyplomatyczną w Brazylii, innowacyjnych sposobów na pozyskanie zainteresowania miejscowych władz Polską oraz jej ofertą gospodarczą, kulturalną i edukacyjną. Pan Ambasador oraz Pani Konsul bardzo elastycznie uwzględnili obecność na spotkaniu młodzieży i nakreślili charakter pracy dyplomaty służącego RP w Brazylii, zachęcili do zdobywania odpowiednich kompetencji i ewentualnego wyjazdu na staż. Przedstawiciele organizacji gospodarczych podkreślali jak istotną rolę może odgrywać wsparcie państwa dla obecności na rynkach zagranicznych i z uznaniem odnieśli się do aktywności Pana Ambasadora i kierowanej przez niego placówki dla kreowania relacji gospodarczych między Polską i Brazylią (czego wyrazem była przyznana mu w 2015 r, nagroda „Amicus Oeconomiae”).

„Afryko, co uczyniłaś ze swoją wolnością?”. Takim pytaniem zakończyło się kolejne z naszych wydarzeń w cyklu „Spotkanie z Filmem”.
Afryka i XIX wieczny wybuch pomysłów na kolonialne opanowanie tego kontynentu były tematem francuskiego filmu dokumentalnego pt. „Zmierzch białego człowieka”.

Temat, który zaproponowaliśmy nawiązywał do spotkania, jakie odbyło się 2 tygodnie wcześniej, a mianowicie do podróży odbytej na rowerze po Afryce w latach 30-tych XX wieku przez poznaniaka, Kazimierza Nowaka. O ile jednak ta wcześniejsza opowieść była podnosząca na duchu, na swój sposób nawet ciepła (pomimo wysiłku i rozłąki z rodziną), to film pokazujący dramatyczne czasy końca XIX i I połowy XX wieku na Czarnym Lądzie pokazały obraz naznaczony przygnębieniem, okrucieństwem, hipokryzją i chciwością. Szokujące były szczególnie informacje o obozach koncentracyjnych zakładanych w Kongo przez Belgów czy przez Niemców w Namibii. Włoskie oddziały podbijające wolną Etiopię czy budowa linii kolejowych w Rodezji lub Kongo doprowadzały do śmierci tysięcy mieszkańców tych krajów.

Dalsze czasy, już w trakcie I czy II wojny światowej przyniosły z kolei łamanie przyrzeczeń dawanych mieszkańcom Czarnego Lądu zrekrutowanym do armii państw europejskich. Wyniszczone wojną Francja czy Anglia składały obietnice wolności, przyznania praw obywatelskich czy poprawy warunków życiowych w zamian da daninę krwi. Szybko się jednak z tego wycofywały, kiedy wojny dobiegały końca.

W czasie bardzo ożywionej dyskusji po projekcji pojawiły się uwagi, że sposób traktowania społeczeństw afrykańskich w owym czasie może owocować dzisiaj poczuciem winy, a co za tym idzie, utrudnionym osądem bieżących zjawisk, jak narastanie kryzysu imigracyjnego w Zachodniej Europie. Innymi słowy, trudniej jest przyjmować we Francji, Włoszech czy Niemczech osób napływających z Afryki i zarazem stawiać oczekiwania dotyczące asymilacji, mając w pamięci, iż 100 czy więcej lat wcześniej władcy tych państw mieli na rękach krew ich przodków. To może nieco uproszczone spojrzenie i zapewne nie odnoszące się do całej opinii publicznej, ale pamięć o owych czynach żyje nadal i jest np. w Niemczech przyczynkiem do dyskusji nad wypłatą dzisiaj Namibii jakiejś formy zadośćuczynienia za wykorzystywanie jej mieszkańców w czasach kolonialnych.

Ciekawy poboczny wątek dyskusji dotyczył również klucza religijnego (protestantyzm vs. katolicyzm w państwach podbijających Czarny Ląd) przez który można próbować zidentyfikować powody akceptacji (lub przynajmniej obojętności) dla sposobu traktowania tubylców. Interesujący był przykład Portugalii, w której koloniach częściej promowano asymilację Portugalczyków z mieszkańcami krajów podbitych. Konkluzja związana z kluczem wyznaniowym, była jednak niejednoznaczna i mogąca prowadzić do nieco uproszczonej interpretacji.

Zakończyliśmy jednak spotkanie refleksją dotyczącą czasów bieżących i napływu setek tysięcy mieszkańców Maroka, Somalii czy Etiopii do Europy. Fala ta oznacza bowiem, iż 50 czy 60 lat po wyzwoleniu spod jarzma kolonializmu miejscowe społeczeństwa nie zdołały zbudować struktur państwowych budzących zaufanie czy poprawić warunki ekonomiczne na tyle, aby budować swoje życie na miejscu.

Międzynarodowa Współpraca Samorządów to temat spotkania z Ambasadorem RP w Brazylii, Panem Andrzejem Braiterem.

Zainteresowanych zapraszamy na godz.11:00 do Urzędu Marszałkowskiego!

Szczyt w Warszawie był istotnym wydarzeniem potwierdzającym uzgodnienia dotyczące odpowiedzi na zwiększone zagrożenie ze strony Rosji. Redaktor Grajczyński wskazał jednak na fakt, że nie był on krótkoterminową odpowiedzią na wydarzenia z ostatnich miesięcy przed szczytem. De facto usankcjonował on uzgodnienia podjęte na szczycie NATO w Newport już w 2014 roku.

Znaczącym faktem, który podkreślił nasz prelegent było wezwanie do wydawania 2% PKB na obronność. Wymóg ten może być utożsamiany z prezydenturą Donalda Trump, który głośniej niż poprzedni prezydenci domaga się tego od państw członkowskich. Jednak w rzeczywistości już 2 lata wcześniej, właśnie w Walii sformułowano go w końcowych ustaleniach.

Ciekawy wątek dyskusji dotyczył dalszych kroków po szczycie warszawskim. Znaczenie przebiegu spotkania w lipcu 2016 r i aktualne wydarzenia związane z rozmieszczeniem wojsk w krajach bałtyckich czy w Polsce mogą usuwać w cień fakt, iż obszar zainteresowania NATO jest szerszy. W samej Europie często podejmowany jest temat flanki południowej. Inne obszary zainteresowania, które mogą nabrać znaczenia w najbliższym czasie to współpraca NATO ze Szwecją, aktywność w pobliżu bieguna północnego czy zaangażowanie na Bliskim Wschodzie czy w Afganistanie.

Rozmawialiśmy również o tym, że niewątpliwym sukcesem Polski i były same ustalenia dotyczące bezpieczeństwa Polski i krajów bałtyckich. Warta wspomnienia jest również wysoka sprawność organizacyjna, którą przedstawiciele państw uczestniczących podkreślali po jego zakończeniu.

2.09.2017 r. nie mogło nas zabraknąć na „Poznańskich Dożynkach”