Ośrodek Debaty Międzynarodowej Poznań

SIEĆ REGIONALNYCH OŚRODKÓW

DEBATY MIĘDZYNARODOWEJ

Magyar reggeli/Węgierskie śniadanie

W sobotnie przedpołudnie 23 marca 2019 roku z okazji Dnia Przyjaźni Polsko – Węgierskiej w siedzibie RODMu odbyło się spotkanie Węgrów mieszkających w Wielkopolsce i poznańskich sympatyków relacji polsko – węgierskich. Wspólna rozmowa dotyczyła stosunków polsko-węgierskich oraz związków Poznania z Węgrami. Okazało się, że jest ich dość sporo. Wzajemne kontakty polityczne i handlowe rozwijały się już w średniowieczu. Swego czasu na Węgrzech przebywał również znany poznański lekarz Józef Struś. Wybitny znawca Węgier – Wacław Felczak studiował przed II wojną światową w stolicy Wielkopolski. Ważną datą w dziejach Poznania i Budapesztu był rok 1956, w którym to obywatele obu miast przeciwstawili się zbrojnie komunistycznej dyktaturze. Obecnie na UAM istnieje prężnie działająca filologia węgierska. Spotkanie było świetną okazją do integracji Węgrów mieszkających w naszym mieście oraz do nawiązywania nowych znajomości z Polakami.

Parlament Europejski – spotkanie z uczniami ZSH w Poznaniu

21 marca mieliśmy przyjemność prowadzić lekcje dla  grupy maturzystów z Zespołu Szkół Handlowych w Poznaniu. Uczniowie szczególnie zainteresowani tematyką europejską i międzynarodową, podczas spotkania –  wspólnie z prowadzącą – dyskutowali o Parlamencie Europejskim: jego strukturze, organizacji oraz praktycznych aspektach funkcjonowania tej instytucji. Pierwsza część spotkania dotyczyła agendy funkcjonowania PE, frakcji politycznych oraz potencjalnych zmian we Wspólnocie po Brexicie i zmianach w europejskiej mozaice politycznej. Druga, praktyczna część spotkania była okazją do podzielenia się doświadczeniem stażu w Parlamencie oraz okazją do przekazania informacji nt. tego, jak aplikować. Młodzież żywo zainteresowała się tymi sposobnościami i zadawała mnóstwo pytań.

Mamy nadzieję, że przekazana wiedza okaże się przydatna podczas nieodległego egzaminu dojrzałości. Wszystkim zdającym już teraz życzymy powodzenia!

O Traktacie Wersalskim – RODM w Zbąszyniu

5 marca pracownik Regionalnego Ośrodka Debaty Międzynarodowej z Poznania dr Adam Szabelski miał możliwość wygłoszenia wykładu o traktacie Wersalskim. Uczestnikami spotkania była głównie młodzież z pobliskich szkół. Wydarzenie współorganizowali Biblioteka Publiczna w Zbąszyniu oraz Stowarzyszenie Lokalna Grupa Rybacka Obra – Warta oraz Klubu Wojskowego przy 17 Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej w Międzyrzeczu. Wspólna dyskusja o problemach w stosunkach międzynarodowych na początku XX wieku była dla wszystkich uczestników niezwykle interesująca. Zwłaszcza, że gdyby rozstrzygnięcia traktatu Wersalskiego byłyby inne, to Zbąszyń najprawdopodobniej nie znalazłby się w granicach II Rzeczpospolitej.

 

„Tańcząc na głowach węży”

Po dwumiesięcznej przerwie poznański Ośrodek Debaty Międzynarodowej wznowił swoją działalność. Kolejny cykl spotkań rozpoczęliśmy dyskusją nt. pokłosia konferencji bliskowschodniej, która odbywała się w Warszawie 13 i 14 lutego 2019r. Zaproszonym gościem był dr Jacek Raubo, wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych  i Dziennikarstwa UAM, specjalista w zakresie obronności, ze szczególnym uwzględnieniem terroryzmu, zagrożeń hybrydowych, stały współpracownik oraz analityk portalu Defence24.pl omówił najważniejsze aspekty lutowego spotkania, które odbyło się w Warszawie.

Rządzenie Jemenem to tańczenie na głowach węży”, przywołane słowa Ali Abdullaha Saleha stanowią odzwierciedlenie specyfiki regionu Bliskiego Wschodu. To obrazowe porównanie miało służyć lepszemu zrozumieniu obszaru i podkreślić, jak ogromną zręcznością trzeba wykazać się w sprawowaniu władzy na tym terytorium, zważywszy na różnorodność w ustrojach państw, różnice religijne, destabilizację militarną, zasoby surowcowe niektórych państw oraz szereg problemów takich jak: głód, wojny czy  kryzysy humanitarne.

Podczas wieczornego wykładu dr Jacek Raubo dokonał przeglądu polityki wewnętrznej oraz zagranicznej wybranych państw, które wzięły udział w szczycie w Warszawie ws. Bliskiego Wschodu, m.in.: Izraela, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Kataru, Omanu, Bharajnu, Turcji, podmiotów bezpaństwowych (Kurdów) .

W ramach podsumowania prelegent postawił następujące pytania:

  1. Co przywieziono do Warszawy”?

Tematy, o których dyskutowali przedstawiciele państw to konflikty zbrojne w Syrii, Jemenie, Iraku, zagrożenia terrorystyczne (Al-Kaida, Hezbollah), kryzysy humanitarne, proliferacja broni masowego rażenia, zagrożenia hybrydowe, bezpieczeństwo energetyczne.

  1. Co Polska może zyskać po konferencji i co powinna zrozumieć”?

Organizacja szczytu warszawskiego dała Polsce szansę „zaistnieć” i podkreślić swój wizerunek nie tylko w najbliższym otoczeniu wśród państw europejskich, ale także wśród państw z regionu Bliskiego Wschodu. Ważne, aby Polska „nie pozycjonowała się” po żadnej ze stron. Jednocześnie w bilansie zysków i strat należy zaznaczyć, iż Polska jako organizator spotkania, powinna mówić jednym głosem i starać się unikać rozdźwięków oraz dysonansów w polityce wewnętrznej. Trudność i zarazem wyzwanie stanowi dla nas zrozumienie realiów panujących na Bliskim Wschodzie z całą złożonością regionu, destabilizacją militarną, rolą działań zakulisowych oraz akumulacją środków militarnych.

  1. Na co musimy zwrócić większą uwagę, czyli „Lessons learnt”

Dr Jacek Raubo wielokrotnie akcentował konieczność wzmocnienia pracy analitycznej oraz poprawienia modelu budowania i przekazywania informacji, nie tylko w prasie krajowej, ale niezwykle ważne jest rozbudowywanie potencjału i kanałów komunikacji w prasie międzynarodowej. Niezbędny aspekt stanowi również faza przygotowawcza w której należy korzystać z możliwości lobbingu.

Niektórzy komentatorzy i publicyści, wypowiadając się nt. konferencji warszawskiej nadali jej miano „formującego się frontu wobec Iranu”. Jednak zdecydowanie bardziej to spotkanie było próbą ułożenia relacji państw, które postrzegają problemy Bliskiego Wschodu w sposób zbliżony do siebie i chciały w tym kontekście znaleźć płaszczyzny współpracy oraz poruszyć sprawę zagrożenia, jakie irański reżim tworzy na Bliskim Wschodzie. Jest pewna jednomyślność, co do pozycji Iranu, ponieważ wśród 60 przedstawicieli z różnych państw nie znalazł się żaden obrońca Iranu.