Administrator 
Projekt „Pod biało-czerwoną” zakłada sfinansowanie przez Rząd RP zakupu masztów i flag w każdej z gmin w Polsce, której mieszkańcy dołączą do projektu.
Co trzeba zrobić żeby wziąć udział?
1. Zebrać odpowiednią ilość głosów poparcia online za pomocą serwisu gov
2. głosy mogą oddawać mieszkańcy gminy, w której ma stanąć maszt:
– dla gmin do 20 000 mieszkańców – 100 głosów;
– dla gmin powyżej 20 000 do 100 000 mieszkańców – 500 głosów;
– dla gmin powyżej 100 000 mieszkańców – 1000 głosów.
Więcej informacji o akcji–> https://www.gov.pl/web/bialoczerwona/opis-i-cel-projektu/?fbclid=IwAR3-InIGLSCMEf1spOk2soZ1_ssKfTCGi-mYCaPTCjHDspOIsCHTM1AnnqU
Po przerwie spowodowanej pandemią znów wznowiliśmy współpracę z Ośrodkiem RODAK w Środzie Wielkopolskiej.
Dla kolejnych osób, które przybyły do nas z Rosji i Kazachstanu, przygotowaliśmy wykład „Pułapki życia codziennego w Polsce”.
Dyskutowaliśmy o zasadach obowiązujących w komunikacji publicznej, w czasie powitań, w pracy i podczas wizyt domowych.
Dziękujemy serdecznie Ośrodkowi RODAK za jak zawsze przesympatyczną atmosferę!
W 2018 prezydent Francji E. Macron rozpoczął cykl debat o przyszłości Europy, które odbyły się także w 16 polskich miastach. Nawiązując do tej inicjatywy i chcąc kontynuować dyskusję pragniemy zaprosić państwa do udziału w debacie młodych o przyszłości Europy i Unii Europejskiej.
Przedstawiciele młodzieżówek spierali się o kształt UE oraz rolę Polski w Zjednoczonej Europie. Debatujący przedstawili szereg argumentów za różnymi stanowiskami – od „Europy ojczyzn” po stworzenie europejskiej federacji.
Drugi panel dotyczył roli Polski, gdzie dyskutanci spierali się o to czy ważniejszy jest sojusz z USA, współdziałanie w Trójkącie Weimarskim czy regionalnie w Grupie Wyszehradzkiej i Inicjatywie Trójmorza. Pojawiły się także wątki ekologiczne związane z Nowym Zielonym Ładem.
Ponieważ spotkanie nie miało charakteru dyskusji eksperckiej, a debaty i starcia idei nie doszło do konkluzji. Jednakże można podsumować debatę stwierdzeniem, że było to starcie podejścia realistycznego (Realpolitik) z idealizmem. Połowa dyskutantów odwoływała się do porządku interesu narodowego, jako podstawy relacji między państwami członkami UE, druga połowa odwoływała się do idei, celów jakie państwa chcą osiągnąć będąc w UE.
Sytuacja na Białorusi po wyborach wciąż pozostaje nierozstrzygnięta
Piątkowa debata (21.08.) w Cyryl Clubie – pierwsza po kilku miesiącach przerwy na żywo – była okazją do spotkania z zaproszonymi gośćmi Kseniyą Tarasevich oraz Stefanem Hlushakou – Białorusinami od kilku lat mieszkającymi w Poznaniu, którzy są organizatorami pokojowych manifestacji w naszym mieście w obronie demokracji na Białorusi.
Kseniya i Stefan na początku wystąpienia nawiązali do historii Białorusi z początku lat 90. XX w. Tłumacząc fenomen sprawowania władzy przez Aleksandra Łukaszenkę przywołali postacie dyktatorów XX wieku przyrównując do nich obecnego prezydenta Białorusi. Wspólnym mianownikiem łączącym te jednostki było nieopisywalne pragnienie sprawowania władzy nad ludźmi, czego eskalację obserwujemy we wschodniej republice.
Stopniowe umacnianie się i proces centralizacji władzy Łukaszenki po objęciu przez niego urzędu prezydenta w 1994r. wynikały bezpośrednio z braku tradycji demokratycznych po upadku ZSRR oraz braku silnych instytucji niezależnych od władzy. W takiej sytuacji pogwałcanie prawa stawało się coraz bardziej zauważalne i niemożliwe do zahamowania.
Podejmując próbę zrozumienia przyczyn obecnej sytuacji na Białorusi należy uwzględnić nie tylko fakt sfałszowanych wyników wyborów. Do wzrostu niezadowolenia społecznego przyczyniła się także – o czym wspomniała Kseniya Tarasevich – pandemia koronawirusa, która była „kamieniem do fundacji dyktatury i pełnej władzy, którą stworzył Aleksnader Łukaszenka”. Białoruś jako jedyne państwo w Europie, nie zareagowało na rozprzestrzeniającą się epidemię (brak kwarantanny, normalny tryb pracy), co w efekcie spowodowało gwałtowny wzrost zachorowań. Państwo nie przeznaczało środków i nie udzielało pomocy finansowej służbie zdrowia, np. na zakup środków ochronnych dla lekarzy, którzy sami musieli zapewnić sobie podstawowe środki. Od tego momentu można mówić o początkach dużego ruchu społecznego, który zbiegł się z niezadowoleniem po wyborach i trwa do chwili obecnej w formie protestów ulicznych w białoruskich miastach.
Problemy z którymi boryka się społeczeństwo białoruskie próbując pokonać impas, który wytworzył się w trakcie blisko trzytygodniowego czasu protestów wynika m.in. z.: braku pieniędzy by wspierać opozycję, braku liderów, którzy wyłoniliby się jako przewodnicy protestów. Z drugiej jednak strony można to postrzegać również jako atut z uwagi na fakt, że decentralizacja masowych zgromadzeń przyczynia się do tego, że trudno rozproszyć siłę, która jest narodem. Naród białoruski wreszcie poczuł się inaczej, mając wspólnego wroga, a co więcej nie łączy się w poczuciu jakichś określonych wartości, ale solidaryzuje się przed „twarzą zagrożenia”.
Trudno pokusić się o pewne i realne prognozy dalszych wydarzeń. Jeśli reżim Łukaszenki się utrzyma, wówczas Białorusini, którzy sprzeciwili się reżimowi, staną przed nieprzewidywalną i straszną przyszłością – jak stwierdzili zaproszeni goście debaty.
Prelegenci wielokrotnie powtarzali, że protesty będą trwały, w myśl zasady „teraz albo nigdy” (może nastąpić jakaś zmiana).
Poważne nadzieje na zmiany pokłada się w strajkujących robotnikach zatrudnionych w dużych przedsiębiorstwach państwowych. Aby móc kreślić optymistyczne scenariusze zwycięstwa konieczne jest wsparcie ze strony policji oraz wojska, to oni „muszą zdradzić Łukaszenkę” i przejść na stronę narodu białoruskiego. Oczekiwana jest także konkretna ingerencja ze strony USA i UE.
Słuchacze dyskusji na koniec spotkania pytali, w jaki sposób mogę pomóc strajkującym Białorusinom oraz społeczności białoruskiej mieszkającej w Poznaniu proponując konkretne rozwiązania pomocowe.
Link do nagrania z debaty https://www.facebook.com/odmpoznan/videos/248080809566349
czwartek, godz 18:00
dr hab. prof. UJK Jacek Legieć – historyk, specjalizujący się w historii Ukrainy lat 1917-1953 oraz armii rosyjskiej i służbie w niej Polaków na przełomie XIX i XX wieku. prof. zw. dr hab. UJK Stanisław Wiech – historyk, specjalizujący się w historii społecznej i politycznej Królestwa Polskiego i Rosji XIX i XX wieku. dr Paweł Libera – historyk, specjalizujący się w polityce wschodniej II RP, stosunkach polsko- litewskich oraz polskiej emigracji politycznej po 1945 roku.
Piotr Natkaniec – Redaktor Naczelny Portalu wKielcachinfo
Szanowni Państwo,
Specjalnie dla Państwa prezentujemy relację fotograficzną dotyczącą zamku w węgierskim mieście Wyszehrad.
Walory obronne tego pięknego miejsca docenili już starożytni Rzymianie, którzy wybudowali tu fortecę w ramach limes – umocnień granicznych, które miały chronić Imperium przed najazdami barbarzyńców.
W średniowieczu również Węgrzy postanowili wznieść na górze nad Dunajem swój zamek. Przeżywał on swój złoty wiek pod rządami Andegawenów, a następnie Macieja Korwina. W tym okresie miasto pełniło rolę stolicy Węgier.
W latach 1335 i 1338 miały tu miejsce słynne zjazdy władców Polski, Czech i Węgier, którzy rozstrzygali między sobą swoje spory, zawierali sojusze i ustalali zasady dziedziczenia królestw.
Najazdy Turków, w pierwszej połowie XVI wieku, zakończyły jednak okres świetności tego miasta.
W 1991 roku (wkrótce będziemy obchodzić 30lecie tego wydarzenia) spotkali się w Wyszehradzie prezydenci Lech Wałęsa i Václav Havel oraz premiera József Antall, aby ustalić ramy współpracy państw Środkowej Europy. Zjazd ten zapoczątkował powstanie Grupy Wyszehradzkiej (V4).
Obecnie prezydencje w Grupie Wyszehradzkiej sprawuje Rzeczpospolita Polska.
W 80tą rocznicę Bitwy o Anglię wracamy do tego dramatycznego momentu w historii II Wojny Światowej.
O desperacji tamtych czasów, sposobie prowadzenia wojny oraz roli jaką odegrali Polacy w tej bitwie specjalnie dla Regionalnego Ośrodka Debaty Międzynarodowej w Poznaniu opowie Arkadiusz Tomczak, absolwent Wydziału Historycznego UAM, specjalista od historii lotnictwa.
Film można obejrzeć poniżej:
