Rosyjska geopolityka a bezpieczeństwo Polski

23 maja w Auli Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu odbyła się dyskusja z udziałem dr Leszka Sykulskiego pt. Rosyjska geopolityka a bezpieczeństwo Polski

Dr Sykulski przedstawił podstawy rosyjskiego myślenia geopolitycznego cytując licznych przedstawicieli tej dyscypliny z Rosji. Opisał koncepcję Rosji jako Wyspy oraz tzw. Wielkiego Limitrofu zaproponowaną przez Wadima Cymburskiego w latach 90. XX wieku. Twórca koncepcji Rosji-wyspy oparł swoją teorię na podstawach geokulturowych, czyli odnoszących się do określenia odrębności rosyjskiej przestrzeni kulturowej. Starał się dowieść, iż wyobrażenie Rosji jako wyspy jest jednym z najstarszych archetypów kulturowych w tradycji rosyjskiej. Ukuł nawet określenie „eurazjatycka Atlantyda” na podkreślenie autonomiczności rosyjskiej podmiotowości geopolitycznej i geokulturowej. Źródeł tego archetypu rosyjski filozof dopatruje się w średniowiecznych wyobrażeniach Rusi Kijowskiej, obszaru otoczonego gęstą siecią jezior i bagien, tworzącą swego rodzaju kontynentalną wyspę.

           W swojej koncepcji geopolitycznej Wadim Cymburski sformułował ważne określenie „Wielki Limitrof”, które odniósł do wielkiego obszaru granicznego, który obejmuje Europę Środkowo-Wschodnią, Naddniestrze, Zakaukazie, Azję Środkową, a następnie pas zasiedlony przez ludy ałtajskie i turecko-mongolskie aż do granicy rosyjsko-chińskiej. Jako element tego obszaru wymienia także Sinciang oraz niepodległą Mongolię, Mongolię Wewnętrzną (część Chin) i szereg rosyjskich obszarów autonomicznych, takich jak Buriacja czy Tuwa. Ten pas graniczny, ciągnący się od Morza Bałtyckiego po Pacyfik miał, jego zdaniem w sposób naturalny warunkować nie tylko odrębność cywilizacyjną Rosji, ale także wpływać na jej „wyspiarskość” i powodować konieczność prowadzenie polityki „do wewnątrz”. Miała ona być nakierowana na rozwój centrum oraz Dalekiego Wschodu, zwłaszcza zaś modernizację Syberii

Co ciekawe według Leszka Sykulskiego najbardziej znany rosyjski geopolityk czyli Aleksander Dugin stanowi tylko zasłonę dymną. Dugin ma prezentować uproszczone koncepcje, które odwracają uwagę od poważnych analiz, które realnie wpływają na kształt rosyjskiej polityki zagranicznej.
Kolejnym tematem poruszonym na wystąpieniu były metody prowadzenia wojny informacyjnej, siania dezinformacji oraz przedstawienie koncepcji geo-informacji połączenia podejścia geopolitycznego z dezinformacją.

W długiej dyskusji, która przeciągnęła się i trwała jeszcze długo po opuszczeniu murów uczelni pojawiły się takie wątki jak: skutki destabilizacji Bliskiego Wschodu i wpływ na cenę ropy i potęgę Rosji, jakość polskich ośrodków analitycznych oraz to czy Polska może w ogóle prowadzić politykę wielowektorową.